Gods Naam JEHOVAH
- De juiste uitspraak van het Tetragrammaton ה ו ה י ( J H
W H ) is onbekend.
- Waarom heeft God niet meer moeite gedaan om de juiste uitspraak van
Zijn naam te behouden?
- Als Hij dat wél heeft gedaan, waarom is Zijn poging dan mislukt?
- Als de Joden die naam te heilig vonden om uit te spreken, waarom
heeft God hen daar nooit op aangesproken?
- Vond Hij die naam niet van belang?
- God maakte zich aan Mozes bekend in Exodus 3:14
Hierop zei God tot Mozes: „IK ZAL BEWIJZEN TE ZIJN WAT IK ZAL BEWIJZEN
TE ZIJN.”
En hij voegde eraan toe: „Dit dient gij tot de zonen van Israël te
zeggen:
’IK ZAL BEWIJZEN TE ZIJN heeft mij tot U gezonden.’”
- Wat zou Hij bewijzen te zijn?
Enkele feiten:
- De naam JHWH komt ruim 6800 keer voor in de Hebreeuwse
Geschriften.
- De naam komt
geen enkele keer voor in de Griekse Geschriften, behalve 4x in Openbaring
19:1, 3, 4, 6 als deel van de roep: Hallelujah -- jah, naar men aanneemt
een verkorte vorm van Jahweh.
- Er zijn naar schatting 5000 vroege afschriften gevonden van
de Griekse Geschriften. (Inzicht deel 1 blz 932)
- In geen enkel afschrift staat een vermelding van die naam.
(Inzicht deel 1 blz 1218 – links midden, waar tevens opgemerkt wordt dat
dit zeer merkwaardig gevonden kan worden )
- Ook de Griekse basistekst voor de NW vertaling bevat geen enkele
tekst met die naam.
Vraag uzelf af:
- Vanwaar het indrukwekkende verschil tussen OT en NT
wat die naam betreft?
- Als de verkorte naam JHWH tot Mozes werd gesproken, dan wist Mozes
dus de juiste uitspraak.
Vervolgens is die naam verdwenen uit het spraakgebruik.
- Waarom heeft God daar niets aan gedaan?
- Waarom stuurde Hij geen enkele profeet om dat recht te
zetten?
- Of vond God die naam JHWH inderdaad te heilig om uit te spreken door
mensen?
- Als dat zo is, waarom zou God daar dan NU WEL zijn
goedkeuring aan geven?
- Of was het gewoon niet Zijn bedoeling dat die naam gebruikt zou
worden?
- Als Jezus die naam kende, waarom heeft hij het gebruik van die naam
dan niet hersteld?
- Als hij dat wél heeft gedaan, waarom staat zoiets belangrijks dan
niet in het
NT, aangezien alles wat hij leerde staat opgetekend en moest worden
doorgegeven in het maken van discipelen?
- Als Jezus die
naam
wel gebruikte, dan moeten er zéér veel mensen de juiste uitspraak
gehoord hebben.
Als Jezus die
naam
gebruikte dan hebben de apostelen de juiste uitspraak van die naam
gekend en gezien de uitgebreide zendingsreizen die werden gemaakt moeten
nóg meer mensen die naam hebben gehoord.
- Waarom bestaat er dan geen enkel geschrift met de juiste
uitspraak van die naam?
- Als het de bedoeling was dat er een volk zou komen dat zijn
naam
draagt, moest die
naam
dan niet juist bewaard blijven?
- Waarom laat God ons in het duister voor wat betreft de uitspraak
van die naam?
- Als het er niet om gaat hóe hij uitgesproken wordt, maar
dát hij uitgesproken wordt, waarom dan geen enkele vermelding in het
NT, zelfs niet met JHWH?
- Waarom zei Jezus altijd ‘Vader’ of ‘God’ of ‘Hemelse Vader’, maar
nooit Jehovah, Jahweh of JHWH ?
- Waarom leerde Jezus zelfs in het modelgebed te zeggen: "Onze
Vader...." en niet “Vader Jehovah” ??? (in geen enkel gebed
gebruikte Jezus die
naam)
- Waarom kon zelfs de NW vertaling in zeven bijbelboeken van de
Griekse Geschriften geen enkele tekst vinden waar mogelijk die
naam
hoort te staan, en ontbreken ze dan ook volledig in die boeken in de NW
vertaling?
( Filippenzen, 1 Timótheüs, Titus, Filémon en alle 3 brieven van
Johannes )
Wat zijn enkele verklaringen en feiten?
Er wordt geargumenteerd dat de naam wél honderden keren in de
oorspronkelijke
Griekse Geschriften heeft gestaan maar dat die er in latere eeuwen (toen de
afval begon) uit zijn verwijderd.
Op grond hiervan heeft de NW vertaling op 237 plaatsen in de Griekse
Geschriften de naam Jehovah ingevoegd.
Aangezien in de oude geschriften nergens die naam voorkomt, is het
invoegen van die naam op iedere plaats geheel gedaan naar het oordeel van de
vertalers.
(zie de The Kingdom Interlinear Translation van het genootschap bij
iedere plaats waar die naam is ingevoegd)
Probleem:
Die stelling kan niet gecontroleerd worden, aangezien de oorspronkelijke
geschriften niet meer bestaan.
Het tegendeel kan echter wel worden aangetoond.
Vreemd genoeg komt de naam in latere afschriften wél voor, het zijn juist
de oudste geschriften -- die uit de 2e en 3e eeuw GT -- waar de
naam
niet in voorkomt.
Uit die tijd zijn ook afschriften gevonden van de Septuaginta vertaling.
Dit is een vertaling van de Hebreeuwse Geschriften in het Grieks en werden
vertaald rond de 3e eeuw vGT.
Daar staat wél de naam in geschreven als JHWH.
Voor alle duidelijkheid, dit betreft dus de Hebreeuwse Geschriften (het
OT) met de veelvuldig voorkomende naam JHWH, vertaald in het Grieks,
waarvan in de 2e en 3e eeuw GT afschriften zijn gemaakt.
Als er sprake is van een complot tegen de naam, waarom dan alleen de naam
verwijderen uit het NT?
Als er van een complot sprake was, dan zouden de afschrijvers in de 2e en 3e
eeuw GT dus wél de naam verwijderd hebben uit de Griekse Geschriften, maar
tegelijkertijd niet uit nieuwe afschriften die ze maakten van de
Hebreeuwse Geschriften.
Hetzelfde geldt voor het te heilig zijn van die naam.
Als dat een motivatie geweest kan zijn, waarom dan wel in het NT maar
niet in het OT die naam verwijderen?
VRAGEN waar we niet omheen kunnen.
Het genootschap erkend dat zowel het
OT als het
NT door de
eeuwen heen uitstekend bewaard zijn, en zij schrijven dit zelfs toe aan de
hand van God, omdat zijn Woord voor ons bewaard moest worden.
- Waarom is die
naam
dan wederom verdwenen?
- Echter, nu niet alleen de uitspraak, maar de gehele
naam?
Eén van de oudste afschriften van de Griekse Geschriften is een
papyrus codex, genaamd Chester Beatty Papyrus No.2 [P46].
Het bevat delen van Hebreeën, Romeinen, 1 en 2 Korinthiërs, Efeziërs,
Galaten, Filippenzen, Kolossenzen en 1 Thessalonicenzen.
De codex is gedateerd rond 200 GT en er zijn zelfs aanwijzingen dat het nog
100 jaar ouder is.
Dit is dus zéér kort na het schrijven van de originele geschriften.
Het is uit de eeuw direct volgend op de dood van de apostelen.
In de codex staat echter geen enkele vermelding van de naam JHWH.
-
Hebben de eerste Christenen de
naam opzettelijk weggelaten?
-
Zo ja, hadden ze daar dan reden voor?
-
Of hebben de NT schrijvers die naam nooit gebruikt in hun brieven en
evangeliën?
-
Eerst wordt dus de uitspraak buiten beschouwing gelaten en nu zelfs
de hele
naam?
-
Wat wisten of begrepen die eerste Christenen, en wij niet?
HIER MOET EEN REDEN VOOR ZIJN
Overweeg het volgende.
Wat is de betekenis van een naam?
- Een naam kan een persoonsnaam zijn.
- Het kan een autoriteit zijn – zoals, “in
naam
der wet” of “in
naam
der koningin”.
- Het kan een reputatie zijn – iemand kan een goede of slechte
“naam” hebben.
Een
naam
heeft pas een betekenis als er een geschiedenis aan zit, een
reputatie.
JHWH was een onuitsprekelijke naam en had de betekenis:
Ik zal bewijzen te zijn wat ik zal bewijzen te zijn.
Dat duidde op een reputatie (of
naam)
die nog opgebouwd moest worden.
Op dat moment had een
naam
dus geen zin, het zou niets zeggen.
Als God aan Mozes een willekeurige andere naam had gegeven, ipv JHWH, dan
was dat ook volkomen nietszeggend geweest, een naam zonder reputatie, zonder
inhoud.
Wat zou Hij Bewijzen te Zijn?
Wat zou zijn
naam
(reputatie, of wie hij als persoon was) blijken te zijn?
In eerste instantie zou blijken dat hij machtig was (bevrijding uit Egypte,
Rode Zee etc.)
Verder zouden zijn eigenschappen getoond worden (liefde, macht, wijsheid,
recht) door omgang met Israël.
Alles werd gevat in een wetsverbond, een overeenkomst met regels.
Echter, dit wetsverbond was slechts een schaduw van dingen die zouden komen.
Alles wees vooruit naar Jezus, de Messias, en een nieuw verbond.
Alles zou in Jezus vervuld worden (of geopenbaard worden).
In Jezus werd God pas echt geopenbaard.
"Wie mij heeft gezien heeft ook de Vader gezien." zei Jezus.
Wat was het meest in het oog springende dat Jezus over God openbaarde?
Wat heeft God Bewezen te Zijn?
God bewees ONZE VADER te zijn!!!
Jezus gaf zijn leven voor ons.
De reden waarom Adam zijn zoonschap verloren had, werd daarmee weggenomen.
De losprijs was betaald.
Jezus onderwees dat we voortaan geen slaven meer waren, maar zonen.
We werden vrijgemaakt van de wetten en regels waar slaven onder gebukt
gingen.
Vanaf dat moment was er geen onuitsprekelijke naam meer nodig.
De JHWH bewees een VADER te zijn.
Het werd zelfs bevestigd met een Nieuw Verbond.
Dat bedoelde Jezus toen hij zei: Ik heb hun Uw
naam
bekend gemaakt.
Die oude
naam
JHWH, met zijn onduidelijke betekenis, bestond al, die hoefde Jezus
niet bekend te maken.
Er was geen enkele noodzaak of behoefte meer aan zo’n onuitsprekelijke en
afstandelijke
naam, te heilig om zelfs maar uit te spreken.
Zou dat kunnen verklaren waarom die
naam
plotseling schittert door afwezigheid?
Wat wordt hierdoor allemaal verklaard?
- Het ontbreken van de naam in de oudste geschriften.
( Deze geschriften waren dus nog origineel )
- Toen de voorspelde afval begon werd die oude naam weer ingevoegd.
- De
naam
is er dus in latere eeuwen niet uit verwijderd, maar juist weer
ingevoegd.
Dat is in overeenstemming met wat er daadwerkelijk gevonden is aan
afschriften.
In de oudste afschriften ontbreekt de naam volledig.
- Het opnieuw gebruik van die oude, afstandelijke
naam
bewees dat ze niet erkenden wat Jezus over God had geopenbaard, namelijk
dat Hij een VADER was.
- Het weer gebruiken van die oude naam kwam neer op afwijzing
van dat Nieuwe Verbond.
- Geen wonder dat God nooit moeite heeft gedaan om de uitspraak van
die
naam
te behouden. Het ging niet om een persoonsnaam. Het ging om wie Hij was
als persoon.
En dat was nog voor niemand duidelijk, totdat Jezus Hem openbaarde als
VADER.
- Het toonde juist dat we nooit volledig konden bevatten wie Hij
werkelijk was.
Daar was zijn persoonlijke vertegenwoordiger, zijn evenbeeld en geliefde
Zoon, de Messias, voor nodig.
- Het verklaart ook waarom Jezus zegt: "Gij zult getuigen van MIJ
zijn."
- Waarom?
- Omdat zijn Vader aan hem alle macht in hemel en op aarde had
gegeven.
- Ze hoefden geen getuigen te zijn van een onuitsprekelijke, nog
weinig zeggende
naam.
- Die
naam
was, net als de wet, een schaduw van de werkelijkheid.
- Dat betekende niet dat de Goddelijke naam niet langer JHWH
was.
Die naam was onveranderd.
Er was echter geen enkele noodzaak meer om die
naam te gebruiken.
Ze konden nu gewoon ABBA, VADER zeggen, hetgeen veel
persoonlijker was.
- Tot die tijd stonden ze ALS VOLK in een verhouding tot God.
- Nu echter stonden ze in een PERSOONLIJKE verhouding met hun VADER.
- Het verklaart waarom in Antiochíë voor het eerst de discipelen
door goddelijke voorzienigheid christenen werden genoemd (Hand.11:26
NWV)
- Het verklaart waarom zij zichzelf ook christenen noemden
(Hand.26:28 en 1 Petr.4:16)
- Ze hadden kennelijk geen schuldgevoel omdat ze mogelijk God
te kort zouden doen.
- Het verklaart waarom Jezus leert bidden: ONZE VADER... Dat
was nieuw.
- Rom.8:15,16
Want GIJ hebt geen geest van slavernij ontvangen, die wederom vrees
veroorzaakt, maar GIJ hebt een geest van aanneming als zonen ontvangen,
door welke geest wij uitroepen: „Abba, Vader!”
De geest zelf legt getuigenis af met onze geest dat wij
Gods
kinderen zijn.
Betekent terugkeren naar die oude
naam dan niet dat je jezelf deze uitroep ontzegt?
- Ze kregen geen nieuw etiket opgeplakt door een onderscheidende
naam-organisatie, waardoor ze alleen maar weer een geest van
slavernij zouden ontvangen, met de daarbij behorende regels en wetten
die het hele leven beïnvloeden en beheersen.
- Neen, ze werden vrijgemaakt van wetten en regels en konden nu
vrijuit "Abba, Vader" zeggen.
Gevolgtrekking:
- Het wederom gebruiken van die afstandelijke
naam
JHWH komt neer op het niet begrijpen of accepteren van de “naam” die
Jezus heeft geopenbaard, namelijk "VADER".
- Als het Wachttorengenootschap de
naam
Jehovah’s Getuigen gebruikt, zijn ze dan geen Getuigen van een
onuitsprekelijke naam, een God die nog moet Bewijzen te Zijn?
- De naam stond voor “niet kunnen bevatten”, “onbekend”,
“onuitspreekbaar”, “te heilig”, “onbereikbaar hoog”.
Dus waar bent u dan “Getuigen” van?
- Als iemand terugkeert naar die oude
naam, is hij zich dan volledig bewust van zijn Zoonschap en
uitroep “Abba, Vader!”
- Het is alsof er niet begrepen wordt dat Jezus de VADER reeds
geopenbaard
hééft.
-
Alsof dat openbaren nog moet gebeuren.
- Dan bent u terug bij af en doet u precies wat Romeinen 8:15 zei,...
wederom sektarische slavernij en vrees voor ( en veroordeling door )
regels ( of dat nu het oude wetsverbond is, of wetten en regels van het
genootschap ).
- Het gebruik van die oude naam is een ontkenning, of op zijn
minst een zich niet bewust zijn, van Zijn door Jezus geopenbaarde
Hemelse VADERSCHAP.
- U gaat feitelijk weer terug naar de situatie en tijd van het oude
wetsverbond, en dat is ook precies waar ze die
naam
vandaan hebben (Jesaja 43:10).
- Dan wordt de enige omschrijving ontkend die door "goddelijke
voorzienigheid" werd gegeven, namelijk “Christenen”.
- Zelfs Russell wilde geen andere
naam
accepteren dan “Christenen”.
Een andere onderscheidende naam aannemen was sektarisme. (WatchTower
maart 1883)
Argumentatie van het genootschap:
- Het geven van een naam aan God maakt de verhouding tot hem juist
persoonlijker.
- “God” of “Vader” is slechts een titel of omschrijving.
- U kunt een veel persoonlijker band hebben met God door hem “Vader
Jehovah”, of “Jehovah God “ te noemen, i.p.v. slechts “Vader”
of “God”.
IS DAT ECHT WAAR?
- Als uw aardse vader Piet heet, hoe spreekt u hem dan aan?
- Met “Vader Piet”?
- Maakt dat de verhouding meer persoonlijk?
- Als kinderen een stiefvader krijgen leren ze vaak om “Vader Piet” te
zeggen.
- Waarom?
- Omdat niets in hun gevoel van nature zegt: "U bent
mijn Vader."
Die term is zo kostbaar dat die alleen op hun eigen natuurlijke vader
van toepassing kan worden gebracht.
- Om toch iets van dat gevoel over te brengen zegt moeder tegen hen:
Noem hem maar “Vader Piet”.
- Dat moet hun geleerd worden, dat gaat niet van nature.
- Tegen hun natuurlijke Vader zouden ze zoiets NOOIT zeggen.
-
Die band is zo uniek dat niemand op de rest van de aarde tegen die
ene persoon kan zeggen: “VADER”.
- Zelfs als stiefkinderen van jongs af aan opgroeien met een
stiefvader en een goede band hebben gaan ze vaak op latere leeftijd op
zoek naar hun natuurlijke vader.
- Waarom?
- Omdat dat de enige persoon is waar ze van nature, met het volledige
gevoel dat daarbij hoort, “VADER” kunnen zeggen, ZONDER de
toevoeging van enige andere term.
Juist het uitspreken van het woord VADER, zonder enige toevoeging, kenmerkt
die unieke band.
- DAT is wat Jezus ons openbaarde toen hij ons leerde bidden: ONZE
VADER....
- DAT maakt ons allen broeders en zusters van elkaar.
- We hebben een gemeenschappelijke Vader.
Argumentatie van het genootschap:
- Het gebruik van de
naam
JHWH geeft eer aan God.
- Het laat uitkomen over wélke God we het hebben.
- Het herstellen van die naam is juist ter verheerlijking
en
ter ere van God.
Wat zegt uw gezonde verstand?
- Als u met uw broer over uw vader (Piet) spreekt, moet u hem dan
duidelijk maken over wélke vader u het hebt?
- Er zijn namelijk zo veel vaders.
- Natuurlijk niet.
- U hebt één gemeenschappelijke vader.
- In werkelijkheid is er maar één God en Vader.
- U maakt pas een toevoeging aan het woordje Vader als u een ANDERE
vader bedoeld.
- Is het wederom gebruiken van de
naam
werkelijk ter ere van God?
- Jezus zegt: Hij is uw VADER.
- Nee, zeggen wij, wij noemen Hem liever JEHOVAH, hetgeen niet eens de
beste omzetting van JHWH is (daar is zelfs het genootschap het over eens
– zie The Kingdom Interlinear blz 23).
- Het toevoegen van die
naam
aan het woord VADER laat dus zien dat we ons gevoelsmatig niet
echt zijn kinderen voelen.
- Wel, is dat ter meerdere ere van God?
- Maken we daarmee het hart van onze Vader blij?
- Hoe spreekt ú een van uw eigen ouders aan?
- Zouden uw ouders het op prijs stellen als u hen plotseling bij hun
voornaam aansprak?
- Als dat tot meerdere ere en respect bijdraagt, waarom doet u dat dan
niet?
- Als het bijdraagt aan de persoonlijke band, waarom doet u dat dan
niet?
- Komt dat misschien omdat het juist afbreuk doet aan uw verhouding
tot hen?
- Als u een goede band met uw vader hebt, voelt het dan niet veel
natuurlijker om VADER te zeggen, zonder enige toevoeging daaraan?
Is het gebruiken van die
naam dan per definitie verkeerd?
- Exodus 3:15 zegt:
"Dit is mijn naam tot onbepaalde tijd, en dit is de gedachtenis aan mij
van geslacht tot geslacht."
- Gods naam is niet veranderd.
- Wat wel veranderd is, is dat wij Hem VADER mogen
noemen.
- De leer van het genootschap zegt echter dat slechts 144.000 personen
God terecht "Abba, Vader" mogen noemen.
- Een "Grote Schare" mag toekijken hoe een “Kleine Kudde” “ Abba,
Vader” mag zeggen en het brood mogen breken.
- Die Grote Schare mensen mogen geen "Vader" zeggen, die moeten "Jehovah"
zeggen.
- Als het genootschap hierin niet de waarheid onderwijst, dan is u al
die jaren een groot voorrecht onthouden.
- Hoe denkt u dat andere getuigen zullen reageren als u openlijk aan
iedereen verteld dat u in uw hart, net als de gezalfden, "Abba,
Vader" zegt, maar niet belijdt tot de gezalfde klasse te behoren?
- Is het vreemd dat zoveel Getuigen het moeilijk vinden om een nauwe
en persoonlijke band met God te voelen?
In het artikel "144.000" zal worden ingegaan op de argumenten die het
genootschap gebruikt om aan te tonen dat u daar niet toe behoort.
( artikel nog onder constructie )