Hoe u op het verkeerde been wordt gezet

Voor uw gevoel is de van-huis-tot-huis prediking een opdracht van Jezus zelf.
Niet deelnemen hieraan roept een schuldgevoel op.

Hoezo op het "verkeerde been" gezet?

Het gevoel dat u bij dit werk heeft is op meerdere veronderstellingen gebaseerd.

   1. Eeuwig leven op aarde hangt NIET af van geloof alleen.
   2. U moet deze beloning "verwerven" door "werken die bij geloof horen".
   3. Armageddon staat voor de deur, dus mensen moeten gewaarschuwd worden.
   4. Niet waarschuwen betekent "bloedschuld".
   5. Jezus en de apostelen gaven het voorbeeld door "van-huis-tot-huis" te gaan.
   6. Alleen Jehovah's Getuigen voeren deze opdracht uit (en "verdienen" daardoor eeuwig leven)
   7. Niet deelnemen - terwijl u dit fysiek wel kunt - betekent de dood in Armageddon.
   8. Sterven in Armageddon betekent: de eeuwige dood, geen opstanding mogelijk.
 
Niet deelnemen aan dit werk betekent voor u:
   - ongehoorzaamheid aan Jezus
   - liefdeloosheid omdat u mensen niet - voldoende - hebt gewaarschuwd voor Armageddon
   - niet samenwerken met Gods Organisatie
   - hetzelfde lot ondergaan als alle andere mensen in Armageddon
   - ALLES verliezen waar u zoveel jaar - zowel fysiek als emotioneel - in hebt geïnvesteerd

Er bestaat geen twijfel over.
Alles wat het genootschap doet, draait om de van-huis-tot-huis prediking, ook wel "velddienst" genoemd. Het wordt beschouwd als het belangrijkste werk dat momenteel op aarde moet worden gedaan.

De Wachttoren van 15 oktober 1979 zegt:

Door te volharden in het bekendmaken van "dit goede nieuws van het koninkrijk" kunnen wij redding verwerven.

U wordt geleerd dat uw redding afhankelijk is van deelname aan dit werk.
Redding kunt u "verwerven" door "werken".  Ja, uw leven hangt er van af.

Zorg dat het niet moeilijk is voor Jezus om u (in Armageddon) te herkennen als één van Jehovah's Getuigen.  Waaraan herkent Hij een Getuige?  Aan de openbare van-huis-tot-huis prediking.

Dit verklaart mede waarom Jehovah's Getuigen bereid zijn om ondanks vervolging en jarenlange gevangenschap aan de van-huis-tot-huis prediking vast te houden. Ze gaan niet over op een andere methode. Nee, DIT was de methode die in de eerste eeuw werd gebruikt, dus ZO doen wij het ook.

Het komt niet prettig over om het als volgt te stellen, maar dit is waar het op neer komt:
Neem regelmatig deel aan dit werk.....of sterf binnenkort in Armageddon.

Om misverstanden te voorkomen moet hier vermeld worden dat dit artikel niet bedoeld is om u ervan te weerhouden - of te ontmoedigen - over uw geloof te spreken met mensen.
Dit artikel gaat over de verplichting dit werk te doen op de door het genootschap voorgeschreven wijze.

Dit artikel gaat over punt 5 van de bovenstaande veronderstellingen.
Is het waar dat Jezus en de apostelen het voorbeeld gaven door in het openbaar van-huis-tot-huis te gaan, op de manier zoals dit door het Wachttorengenootschap wordt voorgeschreven?

Is de voorgeschreven van-huis-tot-huis methode een vereiste voor "ware" christenen, omdat Paulus en andere christenen dat in de eerste eeuw ook deden?

Wat is die voorgeschreven wijze?
De van-huis-tot-huis methode wordt heel letterlijk opgevat door het Wachttorengenootschap.
U dient van-deur-tot-deur te gaan.
U neemt een straat en gaat één voor één langs alle deuren en belt aan.
Dit alles zonder dat u met deze mensen een afspraak hebt en ongeacht of deze mensen dit prettig vinden. Zo kan het gebeuren dat u een hele ochtend op deuren klopt en NIEMAND thuis treft.
Verspilling van tijd?  Neen, want u hebt voldaan aan het voorbeeld uit de eerste eeuw.
U hebt voldaan aan uw opdracht.

Maar staat het dan niet letterlijk in Handelingen 5:42  en  20:20?

En zij bleven zonder ophouden elke dag in de tempel en van huis tot huis onderwijzen en het goede nieuws over de Christus, Jezus, bekendmaken.

terwijl ik mij er niet van heb weerhouden U al wat nuttig was te vertellen en U in het openbaar en van huis tot huis te onderwijzen

Om te illustreren wat hier aan de hand is moet u zich het volgende voorstellen.
Stel dat over 2000 jaar Nederlandse archeologen een geschrift vinden in de Engelse taal.
De hele samenleving is al lang geleden ingestort en alles moet opnieuw ontdekt worden.
De Engelse taal wordt niet meer gesproken, maar toch willen ze het vertalen.
Ze lezen over een gebeurtenis in onze eeuw en lezen: "it was raining cats and dogs".

Nu gaan deze archeologen dit letterlijk vertalen en maken er van: "het regende katten en honden".  Wel, zeggen ze, er was dus een tijd dat er katten en honden uit de lucht vielen.

Wat gaat hier fout?
Was hun vertaling fout? Strikt genomen niet, want het is een letterlijke woord-voor-woord vertaling.
Wat wel fout gaat is de betekenis die in deze woorden word gelegd.
De correcte vertaling zou natuurlijk zijn: "het regende pijpenstelen".

De uitdrukking "van huis tot huis" is een vertaling van de Griekse woorden "kat' oikon".
U kunt dit vinden in "The Kingdom Interlinear Translation" van de Griekse Geschriften - uitgegeven door het genootschap - bij Handelingen 5:42  en 20:20.

In uw Nieuwe-Wereldvertaling van de Heilige Schrift staat in het voorwoord:

In 1969 gaf het comité The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures uit, die onder de door Westcott en Hort herziene Griekse tekst (herdruk 1948) een letterlijke woord-voor-woordvertaling in het Engels bevatte.

Het standpunt van het vertaalcomité was dat kat' (kata) in de distributieve zin wordt gebruikt.
Dus zeg maar op de "uitdelende / verspreidende" manier.
Het Griekse woord Oikon betekent eenvoudig "huis".
Die combinatie kon maar één ding betekenen:  ze predikten van-huis-tot-huis.

Hoewel er op zich niets mis is met het op deze manier vertalen van kat' oikon is het niet waar dat dit de enige manier is waarop deze woorden correct vertaald kunnen worden.

Wat het genootschap u niet verteld is dat exact dezelfde woorden voorkomen in Handelingen 2:46.
U kunt dit controleren in de eerder genoemde Kingdom Interlinear Translation.

Dat vers wordt in uw Nieuwe-Wereldvertaling echter als volgt weergegeven:

En dag aan dag waren zij voortdurend eensgezind in de tempel aanwezig, en zij nuttigden hun maaltijden in particuliere huizen [ kat' oikon ] en gebruikten het voedsel met grote verheuging en oprechtheid van hart, en zij loofden God en stonden bij het gehele volk in de gunst.

Ook hier wordt het woord kat' oikon op de distributieve manier gebruikt.
Het zou hier echter heel vreemd zijn als je zou zeggen dat zij hun maaltijden van-huis-tot-huis nuttigden - ondanks exact hetzelfde gebruik van kat' oikon.

De betekenis van  kat' oikon  kan dus ook zijn: in particuliere huizen.
Beide vertalingen zijn taalkundig correct.
Het hangt echter van de vertaler af in welke situatie hij welke uitdrukking gebruikt.
De uitdrukking die hij kiest zal afhangen van hetgeen hij wil benadrukken.

Is er dan geen enkele manier om te ontdekken wat de correcte uitdrukking moet zijn in
Handelingen 5:42  en 20:20?

De gebruikelijke manier is om te zien wat de context duidelijk maakt.

Maar eerst een vraag aan u.
Kent u - buiten deze 2 verzen uit het boek Handelingen - één enkele tekst waarin staat dat Jezus of de apostelen een straat ingingen en van de ene deur naar de andere deur, onaangekondigd, het goede nieuws verkondigden?

Nee, inderdaad, een dergelijke tekst bestaat niet.
En als zelfs in deze 2 verzen in Handelingen de betekenis zou zijn "in particuliere huizen", dan zou ieder argument van het genootschap om deze tak van dienst verplicht te stellen verdampen.

Toch schroomt het genootschap niet om afbeeldingen als hieronder te plaatsen.
Let op het onderschrift.

van huis tot huis

Ziet u het onderschrift?
"Evenals Jezus' apostelen gaan hedendaagse christenen "van huis tot huis" om mensen te zoeken die het "goede nieuws" waardig zijn."

Als er geen teksten in de bijbel staan die zeggen dat de apostelen van-deur-tot-deur gingen (want dat is de invulling die het genootschap geeft aan van-huis-tot-huis) hoe eerlijk is het Besturende Lichaam dan in haar informatie?  Wordt u hier op het verkeerde been gezet?

Wat de eerlijkheid van informatie betreft, zie hoe deze Wachttoren argumenteert in paragraaf 9.

Er moesten echter nog meer werkers worden opgeleid voor de oogst. Wij lezen dan ook: „Na deze dingen wees de Heer zeventig anderen aan en zond hen twee aan twee voor zich uit naar elke stad en plaats waarheen hijzelf van plan was te gaan.” Het verslag zegt niet of zij naar de synagogen of marktplaatsen gingen.
[ het verslag zegt dus evenmin dat zij dit NIET deden ]
 Maar zij kregen wel instructies om naar de huizen van de mensen te gaan. Jezus zei tot hen: „Waar gij ook een huis binnengaat, zegt eerst: ’Vrede zij over dit huis.’ En indien daar een vriend des vredes is, zal uw vrede op hem rusten. Maar zo niet, dan zal hij tot u terugkeren.”
[ hier stopt de aanhaling - als u echter de volgende zin leest (vers 7 van Lukas 10), staat er: "Blijft dus in dat huis en eet en drinkt datgene waarin zij voorzien, want de werker is zijn loon waard. Gaat niet van het ene huis over naar het andere." Jezus gaf hier geen predikinginstructies, maar vertelde hoe zij onderdak in die stad moesten zoeken. ]
De discipelen moesten dankbaar gebruik maken van de gastvrijheid van die huisbewoners die naar het „goede nieuws” luisterden. Maar als een huisgezin, of zelfs een hele stad, weigerde naar de boodschap te luisteren, moesten de discipelen de mensen op zijn minst waarschuwen, door te zeggen: „Houdt . . . dit in gedachten, dat het koninkrijk Gods nabijgekomen is.” Zij stelden hierin een voorbeeld dat Jehovah’s Getuigen in deze tijd trachten na te volgen. Zij baanden de weg met betrekking tot een tweeledig werk dat erin bestond die huisgezinnen te onderwijzen die hen graag ontvingen en een waarschuwing te geven aan de andere gezinnen die blijk gaven van minachting voor het „goede nieuws” omtrent Gods komende oordelen

Instructies die duidelijk bedoeld waren om huisvesting te vinden worden hier gebruikt om aan te tonen dat Jezus zijn discipelen van-deur-tot-deur liet gaan.
Hoe past "Gaat niet van het ene huis over naar het andere" in het van-huis-tot-huis werk?
Is dat niet tegenstrijdig?
Maar dat gedeelte wordt - zeer tactisch - weggelaten. Het wordt vervangen door een parafrase
van vers 7 die er wel op lijkt, maar toch een heel andere boodschap overbrengt.

De discipelen moesten dankbaar gebruik maken van de gastvrijheid van die huisbewoners die naar het „goede nieuws” luisterden.

In vers 7 wordt wel gesproken over gastvrijheid maar hier wordt de indruk gewekt alsof die gastvrijheid verleend wordt als gevolg van het luisteren naar het "goede nieuws". Dat is niet wat er in vers 7 staat.

De discipelen kregen de instructie om te eten en drinken wat hen werd voorgezet op hun logeeradres en niet steeds te verhuizen als ze ergens anders een beter adres vonden.
Jezus vertelde hen hoe ze zich moesten gedragen.
"Gaat niet van het ene huis over naar het andere.".

U krijgt alleen te zien wat strookt met de inzichten van het genootschap.

Moeten we er vanuit gaan dat Jezus zijn discipelen op het laatste moment pas leert hoe ze moesten prediken?  Nee, natuurlijk niet.  Ze wisten al lang hoe Jezus getuigenis gaf en hadden hem geruime tijd geobserveerd en in zijn gezelschap verkeerd.  Hij gaf hun hier een laatste instructie hoe ze onderdak moesten zoeken.






Dan volgt de logische vraag: 

Hoe werd het goede nieuws dan wel verkondigd?
Dat moet dan de context zijn om tot een juiste vertaling te komen.

Laten we 'in de buurt' blijven van Handelingen 20:20.
Vers 20 vertelde dat Paulus eerst in het openbaar onderwees, ALSOOK  kat' oikon 
(van-huis-tot-huis   OF  in particuliere huizen?).

Iets eerder, in hoofdstuk 19:8-10 staat:

Hij ging de synagoge binnen, waar hij drie maanden lang met vrijmoedigheid sprak, terwijl hij lezingen hield en overredingskracht gebruikte aangaande het koninkrijk Gods. Maar toen sommigen zich bleven verharden en niet geloofden en ten aanhoren van de menigte nadelig spraken over De Weg, trok hij zich van hen terug en zonderde de discipelen af, terwijl hij dagelijks lezingen hield in [de aula van] de school van Tyra̱nnus.  Dit ging twee jaar lang zo voort, zodat alle bewoners van het [district] A̱sia het woord van de Heer hoorden, zowel joden als Grieken.

Leest u iets over "van huis tot huis" werk?
Nee, Paulus ging de synagoge binnen en hield lezingen.
Hetzelfde deed hij in de school van Tyrannus - twee jaar lang - DAGELIJKS.

Dit was geen op zichzelf staand geval.

Tengevolge waarvan werden 3000 personen gedoopt tijdens Pinksteren in het jaar 33 GT?
Inderdaad, omdat ze naar een toespraak van Petrus hadden geluisterd.  (Hand.2:14)
Geen enkele referentie naar een van-huis-tot-huis prediking.

Toen Paulus in Antiochië aankwam, ging hij toen van-huis-tot-huis?
Nee, hij ging de synagoge binnen en onderwees daar in de vorm van lezingen (Hand.13:14-16).
Als gevolg daarvan volgden velen hem na afloop (vers 42,43).

En wat gebeurde er de volgende sabbat in het openbaar?
Bijna de hele stad kwam bijeen om Paulus te horen spreken.
Weer spraken Paulus en Barnabas, en velen uit de natiën werden gelovigen. (vers 48).
Geen enkele referentie naar een van-huis-tot-huis prediking.

Vervolgens gaan Paulus en Barnabas naar Ikonium....en doen wat?
Ze gaan de synagoge binnen "en spraken er op zulk een wijze, dat een grote menigte van zowel joden als Grieken gelovig werden". (Hand.14:1)
Geen enkele referentie naar een van-huis-tot-huis prediking.

In Thessalonika aangekomen gaan ze de synagoge binnen en "redeneerde daar aan de hand van de Schriften". (Hand.17:1,2)
"Dit had tot gevolg dat sommigen gelovigen werden en zich bij Paulus en Silas aansloten, evenals een grote menigte van de Grieken die God aanbaden, en niet weinigen van de voornaamste vrouwen." (vers 4)
Geen enkele referentie naar een van-huis-tot-huis prediking.

Dan gaan ze naar Berea, "waar ze na aankomst de synagoge van de joden binnengingen". (Hand.17:10)
"Velen van hen werden dan ook gelovigen, evenals niet weinigen van de achtenswaardige Griekse vrouwen en van de mannen." (vers 12).
Geen enkele referentie naar een van-huis-tot-huis prediking.

Zijn volgende bestemming is Athene en gaat "in de synagoge redeneren met de joden,....en elke dag op de marktplaats met hen die daar toevallig waren." (Hand.17:16,17)
Het gevolg was: "sommige mannen sloten zich bij hem aan en werden gelovigen, onder wie ook Diony̱sius, een rechter aan het gerechtshof van de Areo̱pagus, en een vrouw genaamd Da̱maris, en nog anderen behalve hen." (Hand.17:34)
Geen enkele referentie naar een van-huis-tot-huis prediking.

Paulus reist door naar Korinthe, waar hij elke sabbat een lezing hield in de synagoge (Hand.18:1-4).
Vers 8 zegt: "Cri̱spus echter, de presiderende dienaar van de synagoge, werd een gelovige in de Heer, en eveneens zijn gehele huisgezin. En velen van de Korinthiërs die toehoorden, gingen geloven en werden gedoopt.".

Wederom geen enkele referentie naar iets dat ook maar op van-deur-tot-deur werk lijkt.
Echter wel met veel succes, gezien de hoeveelheid gelovigen die dit opleverde.

Lees het hele verslag in Handelingen en zie voor uzelf hoe het "goede nieuws" verkondigd werd.

Nu terug naar de uitspraak van Paulus in Handelingen 20:20.

Zou, gezien de context, de volgende vertaling niet meer op z'n plaats zijn?

terwijl ik mij er niet van heb weerhouden U al wat nuttig was te vertellen en U in het openbaar en in particuliere huizen te onderwijzen

Het is duidelijk dat Paulus in het openbaar, zoals op marktplaatsen en in de synagoge, onderwees.
Ligt het niet voor de hand dat - nadat iemand op een openbare plaats voor het eerst het "goede nieuws" hoorde - deze persoon vervolgens thuis, in particuliere huizen, bezocht werd voor meer onderwijs?

Is het niet logisch dat Paulus  -  toen hij 2 jaar lang dagelijks lezingen hield in de school van Tyrannus  -  vervolgens naar de particuliere huizen van die toehoorders ging (op die manier ook van-huis-tot-huis gaande) en hen persoonlijk onderwees?  Dit heeft echter niets te maken met de van-deur-tot-deur prediking zoals het genootschap dat voorschrijft.
Het ging hier om mensen die al belangstelling hadden en hem mogelijk uitnodigden bij hen thuis.


Aansluitend zegt Paulus in het volgende vers (vers 21):

Doch ik heb zowel aan joden als aan Grieken grondig getuigenis afgelegd omtrent berouw jegens God en geloof in onze Heer Jezus

Gezien het bovenstaande verslag van de reizen van Paulus..., waar had hij grondig getuigenis afgelegd?

In de synagogen en op openbare plaatsen zoals de marktplaats.
Maar ook in particuliere huizen.

Denk bijvoorbeeld aan de legeroverste Cornelius.
Petrus onderwees Cornelius in zijn eigen particuliere huis, waarna hij en zijn huishouden gelovigen werden.  - Hand.10 vanaf vers 24
Dit was niet het gevolg van een klop op de deur tijdens een van-huis-tot-huis actie.
Hij kwam daar n.a.v. een visioen dat hij kreeg en het bezoek was specifiek en gericht.

 

Als u het voorbeeld wilt volgen van Paulus en de discipelen die Jezus uitzond om het goede nieuws te verkondigen - omdat u geloofd dat dit voor u een vereiste is - overdenk dan het volgende:

- Hoe staan Jehovah's Getuigen tegenover het betreden van kerken van andere religies?
- Kent u een geloofsgenoot die regelmatig lezingen houdt in een kerk of synagoge?
- Houden leden van het Besturende Lichaam daar wel eens lezingen?

Voor zowel Paulus als Jezus was die vorm van prediken echter de voornaamste manier om met mensen in contact te komen.

Op geen enkele plek in het Nieuwe Testament wordt beschreven dat christenen in een bepaalde straat van-deur-tot-deur gingen.

Toch heeft het genootschap u de dringendheid hiervan in uw geest ingescherpt zodat u dit als persoonlijke verplichting voelt - zolang u hier fysiek toe in staat bent.
Als er een verbod op deze specifieke manier van prediken komt gaan Jehovah's Getuigen gewoon door en zijn bereid gevangenisstraf en zelfs de dood te riskeren als ze worden gearresteerd.

Het argument?
"We moeten God als regeerder meer gehoorzamen dan mensen."
Dat is natuurlijk volkomen waar, op voorwaarde dat God deze specifieke vorm van prediken heeft bevolen aan christenen. Dat is echter niet het geval. Het is een gebod van het genootschap.
Als u niet regelmatig deelneemt aan dit werk wordt u niet langer meegeteld als één van Jehovah's Getuigen. De van-deur-tot-deur prediking is het identificerende kenmerk van Jehovah's Getuigen.

Het Besturende Lichaam van Jehovah's Getuigen beschouwt zichzelf als de vertegenwoordiging van de Getrouwe en Beleidvolle Slaaf en gelooft dat de van-deur-tot-deur prediking tot de voornaamste taak behoort die Jezus hen in 1919 heeft opgedragen.

Om aan te tonen dat zij deze taak volbrengen, wordt er van u verlangt dat u maandelijks rapporteert hoeveel uren u aan dit werk besteed hebt. Alsof Jezus het anders niet kan zien.

 

 
















 

 

 

 

























 

     Menu

Skip Navigation Links.
Collapse HomeHome
Recht op informatie
De Waarheid
Collapse Het Besturende LichaamHet Besturende Lichaam
Collapse Werd het jaar 1914 echt voorspeld?Werd het jaar 1914 echt voorspeld?
Collapse 'Gewetensconflict' - door Raymond Franz'Gewetensconflict' - door Raymond Franz
Collapse Eenheid belangrijker dan waarheid?Eenheid belangrijker dan waarheid?
Collapse Barbara AndersonBarbara Anderson
Collapse Het NGO debâcle met de VNHet NGO debâcle met de VN
Collapse Ingezonden materiaalIngezonden materiaal
Collapse Om over na te denkenOm over na te denken
Contact





   

Freedom 4 ALL

 Informatiecentrum voor Jehovah's Getuigen

     Van Deur tot Deur


      Is het een vereiste?

     Gaven Jezus, Paulus en
     vele discipelen in de eerste
     eeuw het voorbeeld?

     Voelt u zich schuldig als u
     niet aan deze dienst
     deelneemt?

Het onderscheidende kenmerk van Jehovah's Getuigen


Als de Van-Huis-tot-Huis prediking niet verplicht zou zijn....zou u er dan aan deelnemen?

Hoe ervaart u deze opdracht?
Als een vreugde....of als een last?